Afleiding van een Germaanse naam, waarin een Germaanse stam *thunra- te vinden is, Nederlands 'donder'; vergelijk Oudsaksisch Thunar, Donar, Oudnoors Thor. De naam is dus een afleiding van een Germaanse godennaam. De uitgang -ink (-ing) is een patronymisch suffix, dat achter de naam van een kind gevoegd kon worden wanneer het dezelfde naam als de vader droeg (zie -ing). Ook valt te denken aan de stam Dun-, van onzekere etymologie, mogelijk in verband te brengen met Oudsaksisch dun(n) 'bruinrood' of Oudsaksisch dunnian 'dreunen'.