De bekende bloemnaam, Latijns viola, verwant met Grieks ion 'viooltje', uit *wion. In de vorm *viom kwam dit naar Italië en werd verkleind tot Latijns viola. Vanaf de Middeleeuwen (met verkleiningsuitgang) als vrouwennaam in gebruik in Zuid-Frankrijk. Ook in Engeland vrij gebruikelijk. De verbreiding werd daar gesteund door de figuur Viola in Shakespeare's 'Twelfth Night'.