Hebreeuws 'Jahweh gedenkt, herinnert Zich'. In het Oude Testament komt de naam voor, onder meer als die van een koning van Israël, zoon van Jerobeam II (2 Koningen 15) en van een van de kleine profeten (het voorlaatste boek van het Oude Testament). In het Nieuwe Testament is Zacharia (zonder s, de Griekse vorm) de naam van de vader van Johannes de Doper (Lucas 1); kerkelijke feestdag: 5 november. Voorts als heiligennaam: 1) Zacharias, tweede bisschop van Vienne, waarschijnlijk in de derde eeuw; kerkelijke feestdag: 27 (26) mei; 2) Zacharias, patriarch van Jeruzalem 609-631; kerkelijke feestdag: 21 februari; 3) Zacharias, paus van 741-752; kerkelijke feestdag: 5, 22 maart. Het is een van de Oudtestamentische namen die vrij vroeg in gebruik waren: Zacharias, getuige voor de graaf van Gelre, 1190; Zacharias dictus Zay Rietaerts soen, Liempde (Noord-Brabant), 1457. Vooral aan het eind van de 16e eeuw neemt de naam in frequentie toe. In Zuid-Brabant in de 16e en 17e eeuw werd de naam gebruikt als 'verlatijnsing' (gevolg van concilie van Trente) van Zeger (vergelijk Victor en zie Lindemans 1947, 104). Slechts eenmaal een vrouwelijke vorm aangetroffen: Sacgarija Crommenburgh, Amsterdam 1681 (Gens Nostra XX, 270). In Engeland werd de naam populair door de Puriteinen in de 17e eeuw, daardoor komt hij daar en vooral in de VS nog wel voor (bijvoorbeeld Zachary Taylor, president van 1849-1850). In Nederland is het een van de Oudtestamentische namen die vooral in Zeeland na de Hervorming opkwamen. Fries Sake, Sakele werd in de 17e eeuw 'verbijbelst' tot Zacharias.