Griekse vorm van Hebreeuws Hanna, wat 'genade, begenadigde, lieflijke' betekent (ook in de Latijnse literatuur komt de naam Anna, zij het van andere oorsprong, al voor). In de Bijbel wordt Anna in Lucas 2 genoemd als de naam van een profetes. Zijn grote verbreiding kreeg de naam echter door Anna, de vrouw van Joachim, moeder van Maria (genoemd in het apocriefe Proto-evangelie van Jacobus). Zij werd de patrones van de huismoeders. Kerkelijke feestdag: 26 juli. Reeds vroeg verbreidde de naam zich, eerst in het Byzantijnse rijk, daarna ook in het Westen. Daar heeft Anna, de vrouw van Hendrik I van Frankrijk, ook toe bijgedragen.