Lat. 'tot Apollo behorend'. Evenals de oorsprong van de godheid is zijn naam duister. De Grieken zelf brachten hem in verband met apollumi: 'de vernietiger'. Sommigen zien voor de oudere vorm Apelloon een relatie met de Indogermaanse wortel apelo- 'sterk'. Apollo was een van de belangrijkste goden uit de Griekse (en Romeinse) mythologie. Oorspr. de god van het licht, later ook van de dichtkunst, muziek, geneeskunst enzovoort. Als persoonsnaam komt Apollonius al voor als die van een Griekse redenaar, omstreeks 120 voor Christus. Er is ook een heilige met deze naam: een Romeinse martelaar onder keizer Commodus (180-192); kerkelijke feestdag: 18 april. Zijn naam kan mede verbreid zijn door de Middeleeuwse Apolloniusroman. Bekender was echter St.-Apollonia, martelares tijdens keizer Decius, omstreeks 249; kerkelijke feestdag: 9 februari. Oudste voorbeelden: Zuid-Nederland 1294; Holland 1334; vrouwelijk voorbeeld: Peluenye, Kortrijk omstreeks 1400 (Debrabandere); Holland omstreeks 1600.