Germaanse mythologische naam. Baldr was in de Noorse mythologie de god van het licht en de lente. Uit *bhal-tr 'de licht verbreidende' (of bij -bald-?). Balder, de zoon van Odin en Frigg, neemt onder de Asen (de goden) een bijzondere plaats in. Het verhaal van Snorre (= Snorre Sturluson, hij verzamelde Oudnoorse verhalen in 'Gylfaginning'), over het lot van deze blonde, behulpzame en vriendelijke god, is wereldberoemd geworden als een meesterwerk van vertelkunst (J. Brøndsted, Zo leefden de vikingen, Baarn 1962, blz. 257 en volgende). In de tijd van de Romantiek in de Scandinavische landen als voornaam opgekomen. In het gedicht 'Mei' van Gorter is Balder een van de hoofdfiguren, een blinde god.