In christelijke tijd gevormd uit Latijns desiderium 'verlangen', dus 'vol van verlangen'. Het was de naam van de laatste Lombardische koning van Italië. Ook is het de naam van enige Middeleeuwse heiligen: 1) Desiderius, bisschop van Langres 346; kerkelijke feestdag: 23 mei; 2) Desiderius, geboren omstreeks 590, in 630 bisschop van Cahors. Hij stichtte kloosters en wijdde kerken; gestorven 655: kerkelijke feestdag: 15 november; 3) Desiderius (St. Didier), aartsbisschop van Vienne omstreeks 595-606/7; gestorven omstreeks 608; kerkelijke feestdag: 23 mei. De naam is reeds sinds de 3e eeuw in Frankrijk in gebruik (Dauzat); in 988 in Gent vermeld (Mansion). Reeds lang wordt beweerd dat Desiderius Erasmus een foutieve vertaling zou zijn van Geert Geertsen. Zijn doopnaam was echter Erasmus. Hij noemde zich ook wel Erasmus Rotterdammensis, of Roterodamus. Desiderius voegde hij pas in 1496 aan zijn naam toe (zie Taal en Leven VII (1944), 91-93).