Het is moeilijk te zeggen waarop het eerste lid van deze tweestammige Germaanse naam teruggaat. Erwin wordt in het Duits wel verklaard, met reductie van de h, uit Herwin, en uit Arwin (uit aran- 'arend', zie arn-). Een andere mogelijkheid geeft Schlaug (87), die, althans voor het Oudsaksisch, overtuigend is: Everwinus : Erewinus : Erwinus. De wisseling er/ar hoeft voor het Nederlands geen verschil in herkomst te betekenen. De naam Erwin is vooral in het zuiden van Duitsland en de Elzas populair, oorspronkelijk onder invloed van Erwin von Steinbach, bouwmeester van de dom in Straatsburg, omstreeks 1277, gestorven 1318. Later leefde de naam in Duitsland op door Goethe, die ook de bovengenoemde Erwin geëerd heeft: 'Von deutscher Baukunst', 1773.