Eustatius. Eustachius is van Griekse eu- 'goed' en stachos 'korenaar, vrucht', dus: 'rijk aan aren, vruchtbaar'. Eustatius is van Griekse eustathès 'stevig, rustig, evenwichtig'. De namen worden hier tezamen behandeld, omdat ze moeilijk te scheiden zijn. Ook de hieronder vermelde heiligen Eustachius en Eustathius worden door sommigen identiek geacht. Eustachius was vroeger de schrijftaalvorm; de volkstaalvorm (Tavernier-Vereecken: Justaes 1280, Iustaes 1310) gaat terug op Frans Eustace. Deze vorm werd opnieuw gelatiniseerd tot Eustatius, hetgeen mede tot de verwarring bijdroeg. De heilige Eustachius is een van de 14 noodhelpers. Volgens de legende was hij een Romeinse overste onder Trajanus, oorspronkelijk Placidus genaamd. Hij liet zich met zijn gezin dopen en nam de naam Eustachius (of Eustatius) aan. Kerkelijke feestdag: 20 september. De waarschijnlijk identieke Eustathius was omstreeks 325 patriarch van Antiochië, gestorven omstreeks 337 in Tracië; kerkelijke feestdag: 16 juli. Oudere vorm in Den Bosch; Steesken 1267. De zogenaamde buizen van Eustachius, die de verbinding vormen tussen de keelholte en het inwendige van het oor, zijn genoemd naar een Italiaanse geleerde uit de Renaissance.