Mannelijke vorm van Gesina of een afleiding van Germaanse namen die met ger- 'speer' (zie -ger-) beginnen. Het eerste is het meest aannemelijk: -ien/-ina werd opgevat als een Latijnse uitgang, waarvan mannelijk -inus gemaakt werd. Fokkema beschouwt Gesinus als een verlatijnsing van Gise (Meded. Naamkunde); volgens Van der Schaar is dit niet juist.