Naam van een Romeinse gens (familie, geslacht). De betekenis is onzeker, sommigen zoeken verband met Griekse horos 'grens(bewakende) beschermgeest', anderen zien verband met Latijns hora 'uur, tijd' of met Griekse horao 'ik zie' of met horaios 'tijdig'. Ook wordt gedacht aan Etruskisch *hurath 'de doder'. De naam werd vooral beroemd door de dichter Ouintus Horatius Flaccus (65-8 voor Christus). In de Renaissance kwam de naam als doopnaam op in Italië. Ook in Nederland werd hij wel gebruikt in de 17e eeuw. In Friesland kwam Horatius in de 16e/17e eeuw voor als 'verlatijnsing' van Hotte: Hotthie = Hotze = Horatius Buma, Kollum, midden 16e eeuw (Gens Nostra XXI, 76).