Friese en Groningse naam, met varianten als Ielk, Ilco en IJle (mannelijk) en Ieltsje, Ilka en IJlke (vrouwelijk). In de spelling Iele ook in Noord-Holland in de 16e/17e eeuw. Voor de vormen met ie, respectievelijk i-, ij- geldt dezelfde opmerking als gemaakt is onder Ibe en Ide. Ze worden door elkaar gebruikt, maar oorspronkelijk zijn ze van verschillende herkomst: ie- kan door klankwisseling uit e zijn ontstaan, vergelijk dus Iele met Ele. De namen zijn te sterk verkort om met zekerheid iets over de oorsprong te zeggen.