Oorspr. een Bretonse naam. Judoc, uit *Judacos 'ervaren in de strijd'. De naam werd 'angelehnt' aan Gri. iodokos 'pijlen bevattend'. Vgl. Joyce en zie ook Josse (de Franse vorm van de naam). Heiligennaam: zoon van een Bretonse koning die kluizenaar werd in Brahic (omstreeks 644). Hij stierf omstreeks 699; kerkelijke feestdag: 13 december. In de 9e eeuw verbreidde zijn verering zich over heel Duitsland. St.-Jost (Jost is de Duitse vorm) in de Eifel werd een bekend pelgrimsoord. Oudste voorbeeld van de naam in Nederland dateert van 1353 (Arnhem). Pas in de 16e eeuw kwam hij algemener in gebruik. Jonkvr. Joest van Egmond, geboren 1485 (Ned. L. 1980, 457). In Nederhemert werd in 1417 een kapel vermeld, gewijd een St.-George en St.-Jodocus (Patrocinia, 121). Vgl. ook de plaatsnaam Sint-Joosland (Zeeland). Zie ook Joost.