Afleiding van Latijns lux 'licht', lucere 'lichten'. Het was reeds een Romeinse voornaam, vermoedelijk een verkorting van prima luce natus 'de bij zonsopgang geborene' (vergelijk de naam van de godin Lucina 'die aan het licht brengt', de godin der geboorte). In de Bijbel komt de naam Lucius ook voor, namelijk in Handelingen 13,1, als die van een der profeten in Antiochië, Lucius van Cyrene. In de brief aan de Romeinen (Romeinen 16,21) spreekt Paulus van 'mijn stamgenoot Lucius', waarschijnlijk dezelfde persoon. Naam van heiligen: 1) Lucius I, paus 253-'54, volgens een latere legende martelaar; kerkelijke feestdag: 4 maart; 2) Er is ook een legendarische Britse koning van deze naam (tweede eeuw). Hij zou de eerste bisschop van Chur in Oost-Zwitserland zijn geweest. De Luzienstelg in Chur zou nog aan hem herinneren. Kerkelijke feestdag: 3 december. Een oud voorbeeld van de naam: West-Vlaanderen 12e eeuw (Leys); Luc (nog steeds frequent in Vlaanderen). Zie ook Lucia.