Enkele varianten zijn Oede, Otto en Udo (mannelijk) en Oda, Odilia en Odette (vrouwelijke). Ode is een eenstammige verkorting van Germaanse namen met ôd- 'erfgoed' (zie od- en vergelijk Obrecht). Verschillende vormen van deze naam waren in de Middeleeuwen zeer populair; men denke ook aan de verschillende Duitse vorsten met de naam Otto. Er zijn verscheidene heiligen die een van de vormen van de naam dragen: 1) Odilo, vijfde abt van Cluny, geboren omstreeks 962. Hij voerde Allerzielendag in; gestorven 1048; kerkelijke feestdag 2 januari; 2) Odo 'de goede', geboren omstreeks 875, zoon van een Viking; omstreeks 925 bisschop van Ramesbury (Sherborne), in 942 aartsbisschop van Canterbury; gestorven 959; kerkelijke feestdag: 4 juli; 3) Odo, 2e abt van Cluny, geboren omstreeks 878 bij Le Mans. In 926 werd hij abt van Cluny; gestorven 942; kerkelijke feestdag: 18 november; 4) Otto, bisschop van Bamberg, apostel van Pommeren, geboren 1062 à 63; in 1102 werd hij bisschop van Bamberg; gestorven 1139; kerkelijke feestdag: 30 september (ook 30 juni, 2 juli). Vrouwelijke heiligen: 1) Odilia (Ottilis), dochter van de hertog van Elzas (Eticho); zij stichtte de kloosters Odilienberg en Niedermünster; gestorven omstreeks 720; kerkelijke feestdag: 13 december. Haar graf bevindt zich op de Odilienberg in de Elzas (vergelijk St.-Odiliënberg bij Roermond); zij is ook patrones van de Elzas. 2) Er zijn enkele (Belgische) heiligen met de naam Oda; bijvoorbeeld een dochter van koning Childebert en echtgenote van een hertog van Aquitanië; gestorven 722; kerkelijke feestdag: 23 oktober. Vr. vormen komen hier sinds de 13e eeuw voor (Odilia), naar de vorm zijn het veelal verlatijnste heiligennamen. Vgl. ook de plaatsnaam Oedkynskerke omstreeks 1300. Vrouwelijke vormen vroeger ook Oike, Oijke, Uke (= Oda, Brakel omstreeks 1500). De vorm Ottilie werd in Duitsland vrij populair onder invloed van Goethe.