Op grond van de geschiedenis van Penelope wordt de naam wel in verband gebracht met Grieks penè 'weefsel, inslag'. Het is echter een afleiding van Grieks pènelops, de naam voor een soort bonte eend. Penelope was de vrouw van Odysseus, moeder van Telemachus. Gedurende de afwezigheid van haar echtgenoot, die naar Troje was, wist zij de al te opdringerige minnaars van zich af te houden met het excuus dat zij een kleed moest weven voor haar schoonvader Laertes. Om tijd te winnen haalde zij 's nachts uit wat zij overdag geweven had. In de 'Odyssee' is zij daarom het prototype van de trouwe echtgenote. In Engeland werd de naam in de Renaissancetijd vrij populair (de 'Stella' van sir Philip Sidney heette Penelope) en vooral later door Scott, 'Peverill of the Peak', werd hij nogal frequent. In Ierland werd Penelope gebruikt ter vervanging van Fenella, afgeleid van Gaelisch Fionnghuala 'met blanke schouders'. Oudste voorbeeld in Nederland: Maria Frederica Penelope, barones Sirtema van Grovestins, 1778-1840 (Ned. L. 1958, 491).