Latijnse naam, afgeleid van de Oskische vorm *pompe voor Lat. quinque 'vijf'. Naam van een Romeinse gens (familie, geslacht), waartoe enige tegenstanders van Caesar behoorden. De belangrijkste was Gnaeus Pompeius Magnus (106-48 voor Christus), een belangrijke figuur in de Romeinse geschiedenis van die tijd. In de Renaissancetijd werd Pompeius hier soms als voornaam gebruikt. Vooral in Friesland werden in de 16e en 17e eeuw namen als Poppe 'verfraaid' tot Pompeius: Popeke, Poppius = Pompejus van Buma, Westergeest (Friesland), omstreeks 1650 (Gens Nostra XXI, 76).