Hebreeuwse naam met de betekenis 'schaap, ooi'. In het Oude Testament komt hij voor als de naam van de dochter van Laban, zus van Lea, tweede vrouw van Jakob, moeder van Jozef en Benjamin (Genesis 29, 30, 31 en 35). Vgl. ook Jeremia 31,15. Rachel was vroeger vooral een joodse meisjesnaam. Ook kwam hij na de Hervorming, vooral in Zeeland, in gebruik. Oudste voorbeelden van het gebruik van de naam: Rachel, Amsterdam 1592, Dordrecht 1626, Stavenisse 1632; Ragel, Stavenisse 1649 (Van der Schaar). Ook in Engeland kwam de naam na de Hervorming op.