Friese naam. Volgens Winkler 'vergriekst' uit Timen, Timan. Het hoeft echter geen vergrieksing te zijn, aangezien het Oudfries an/on-wisseling kende. Daarnaast bestaat een Nieuwtestamentische naam Timon, een van de zeven armverzorgers vermeld in Handelingen 6, 5. Deze zal wel samenhangen met Grieks timè 'eer'. Vgl. ook Shakespeare's 'Timon of Athens' (het verhaal van de Atheense misantroop Timoon).