Germaanse naamstam met de betekenis `beer' bij de Germ. wel de `koning der dieren', vandaar metaforisch `dappere man, held, strijder'. Van Germ. *beran-, *bernu-; Oudhoogduits bero, bern; Middelhoogduits ber; Nieuwhoogduits Bär; Middelnederlands bêre; Angelsaksisch bera `beer', beorn, poëtisch: `dappere man, strijder, prins, koning', Eng. bear; Oudnoors björn `beer', birna `berin' bij een Indogerm. wortel `bhero- `bruin' (vgl. Lets bêrs en Lit. béras `bruin'). De oorspr. betekenis is dus `de bruine'. Uit angstig bijgeloof of godsdienstig taboe noemde men het dier niet bij de naam (vgl. Brune in de Reynaert). Daardoor behield het Germ. het oorspr. Indogerm. woord voor `beer' niet. We vinden dit terug in Gri. arktos, Lat. ursus (vgl. Ursula) en Iers art (vgl. Arthur). Er zijn naamvormen met en zonder n: Bern- en Ber-. Ber(e)- is dan oorspr. een stam waaruit de n in de nominatief al vroeg verdween in de Germ. talen (Vgl. Bernhard en Berwout en zie ook Tavernier-Vereecken blz. 65 en de daar vermelde andere opvatting van E. Schwarz; zie ook Berardina).

Naar het overzicht van de naamstammen