(Hierbij ten dele misschien ook ig-) Germaanse naamstam met de betekenis `ijf' (taxus), `boog van taxushout'. Het veerkrachtige hout van de ijf was zeer geschikt voor bogen, vgl. Caesar, `Bell. Gall' (6, 31): `taxo, cuius magna in Gallia Germaniaque copia est' (de taxus, waarvan er veel groeien in Gallië en Germanië). Germ. *îwa-, *îwo; Oudhoogduits îwa, îha, îga, vgl. Zwi. îche, îge, Middelhoogduits îwe, îbe, Nieuwhoogduits Eibe; Middelnederlands ijf (ook nu nog); Oudsaksisch îch; Angelsaksisch îw, êow, êoh, Eng. yew. Buiten het Germ.: Kelt. *ivos, Iers eo, Bretons ivin; Oudslav. *iva, Rus. iwa `wilg' (buiten het gebied waar de taxus voorkomt, kon een andere boom met veerkrachtig hout de naam krijgen); Lit. ieva `wegdoorn'; Gri. oiè, oa. Uit *oiwia `lijsterbes'; waarschijnlijk ook Lat. uva `druif, wijnstok'; Arm. aigi `wijnstok'.

Naar het overzicht van de naamstammen