Germaanse 'vriend der bovenaardse wezens'. Uit Alb- (zie alf-) en -win/-wijn (zie -win-). De naam komt overeen met Angelsaksisch Ælf-wine, en wordt wel eens verward met Albin. Vgl. Alboin, naam van een Langobardenkoning uit de 5e eeuw. Albuinus, bisschop van Brixen (Bressanone) in Zuid-Tirol, gestorven 1006; kerkelijke feestdag: 5 februari.