Naam van een familie in de Romeinse gens (geslacht, familie) Julia, waarvan Gaius Julius Caesar de bekendste was. Octavianus, zijn achterneef, nam als keizer ook de naam Caesar aan, naast Augustus, en zo werd deze naam in verschillende talen tot soortnaam voor 'keizer' (Duits Kaiser, Russisch tsaar). De oorsprong van de naam is niet zeker. Volgens A. Ernout-A. Meillet is het een Etruskisch woord van onbekende grondbetekenis (vergelijk het Etruskisch woord aesar 'god'). Vanouds werd de naam in verband gebracht met Latijnse caedere 'vellen', zoals Plinius (VII, 47) al doet, zodat men er de betekenis 'met de keizersnede geboren' aan toekende (vergelijk Frans (opération) césarienne 'keizersnede'). Het kwam wel voor dat kinderen die met deze ingreep geboren werden, daarom Caesar genoemd werden. Andere mogelijkheden tot interpretatie van de naam heeft men gezocht in Latijns caesaries 'dik hoofdhaar' en caesius 'met grijsblauwe ogen'. Caesarius is een heiligennaam, aartsbisschop van Arles in 502. Hij was een van de grootste volkspredikers van de vroege christentijd. Kerkelijke feestdag: 27 augustus. Verschillende vormen van de naam waren hier al vroeg in gebruik: Caesarius v. Heisterbach, omstreeks 1180; Zuid-Nederland: Cesarius, Sisarius, 1125 (J. Lindemans, 'Album P.J. Meertens', 102); Cesarius van Brakel 1212 (Gysseling 10); Sysaris, Sysaries, Zisaris, Dordt 1284 (SRD); Sarys, Dordt 1385; Seris, Serijs = Caesarius, Den Bosch 14e/15e eeuw; Saris, Dordt 1490 (GD). In de Renaissance beleefde de naam een opbloei.