Tweestammige Germaanse naam, ongeveer met de betekenis 'evervriend'. De ever werd bewonderd om zijn moed (zie ever- en voor het tweede lid -win- 'vriend'). Zie ook Jorn, Jurn en Ouren. Mansion vermeldt Everwinus, uit een bron van de 7e à 10e eeuw; Ebroinus 11e eeuw (Tavernier-Vereecken).