Het eerste lid van deze Germaanse naam hangt samen met de naam van de stamgod van de Germaanse stam der Inguaeonen (zie ing- en Engbert). De naam kan ook ontstaan zijn uit Ingel-ram. In dat geval is er sprake van e/i-wisseling (Ingel-/Engel-) en kan het eerste lid samenhangen met de volksnaam der Angelen (zie Engel, Engelbert en Engelram). Het tweede lid is -ram, uit hraban 'raaf' (zie -raven- en vergelijk Ramkje); zie ook Igram. In de 15e eeuw: Gram = Ygram = Ingram, Oisterwijk 1446.