Kempe. Friese naam. Van oorsprong een Germaanse naam van een stam met de betekenis 'kamp, strijd'. Mogelijk net als Schelte en Easge een oude Friese rechtsnaam, de kempa was namelijk de wettelijke kampvechter (vergelijk Sipma 1952, 72). Vroeger kwam de naam ook elders voor: Philips Kempen s., Holland 1317 (RGH), Hanne Kempen s., Marken 1344; Kempe, Noord-Holland 14e eeuw. Ook in Zeeland: Willemanus filius Kempen, 1223 (Meertens, Zeeuwse familienamen 45). Voorbeeld van 'verlatijnsing' in Friesland in de 17e eeuw: prof. Kempe = Campegius Vitringa, geboren Leeuwarden 1659 (Ned. L. 1955, 109).