Evenals in Leonhard is het eerste deel van deze Germaanse naam 'angeglichen' aan Lat. leo 'leeuw' (zie ook Leonhard). Het eerste lid is mogelijk oorspronkelijk de Germaanse stam hlud(h)-, vergelijk Gri. klutos 'beroemd' (zie lod-) of leud-, Oudhoogduits liut 'volk' ('lieden'; zie lud-). Het tweede lid is -bald 'boud, stoutmoedig, dapper' (zie -bald-). De vorm Leopold is via de Habsburgers uit Oostenrijk afkomstig: een heilige van deze naam is Leopold III (Lutbald, Luitbald, Luitpold), markgraaf van Oostenrijk, geboren omstreeks 1073 in Melk. In 1485 werd hij door paus Innocentius VIII heilig verklaard. In 1663 werd hij door keizer Leopold I tot landspatroon van Oostenrijk verklaard; kerkelijke feestdag: 15 november. Mede door de verschillende vorsten die de naam droegen, heeft hij zich verbreid (twee Rooms-Duitse keizers en drie koningen van België). In Engeland kwam de naam in de tijd van koningin Victoria op, namelijk door haar oom en raadgever koning Leopold van België en doordat zij haar jongste zoon deze naam gaf.