Het eerste lid van deze Germaanse naam is vermoedelijk aangepast aan het woord leeuw, Lat. leo, aangezien de Germanen dit dier oorspronkelijk niet kenden (in de naam van de leeuw kon het symbool van de evangelist Marcus zitten). Ook is het mogelijk dat het oorspronkelijk een Germaanse stam lewa-, liwi- is, met de betekenis 'genadig'. Die stam kan later met 'leeuw' gassocieerd zijn op grond van de vorm. De naam ging dus betekenen: 'sterk als een leeuw' (-hard betekent 'sterk', zie -hard-). Reeds vroeg, in de 5e eeuw, komt deze Germaanse naam voor. Men vindt hem ook al bij Gregorius van Tours, de Frankische geschiedschrijver uit de 6e eeuw (heilige). De populaire heilige Leonardus was in de 6e eeuw kluizenaar in Noblac bij Limoges. Zijn vermoedelijke sterfjaar is 539; kerkelijke feestdag: 6 november. Zijn verering verbreidde zich in het begin van de 12e eeuw over West-Europa. Bij ons komt de naam in de 14e eeuw op, maar pas in de 16e eeuw wordt hij populair. Vr. vormen sinds de 2e helft van de 16e eeuw.