Lat. 'uit Tarquinië', een oude stad in Etruder. Later persoonsnaam geworden, bijvoorbeeld Tarquinius, vijfde koning van Rome. In de 17e eeuw werd de naam bij de Friese adel gebruikt als 'verlatijnsing' van een Friese naam als Tjark en is daarna in gebruik gebleven: Tarquinius Boelens, 1582-1652; Mr. Jan Tarquinius Boelens, gestorven in Velp, 1920 (Ned. L. 1981, 451; 1986, 40).