Hebreeuwse naam, uit Elisjeba 'God heeft gezworen, God is mijn eed, God is degene bij wie ik zweer'. 1) Naam van de vrouw van Zacharias, moeder van Johannes de Doper; kerkelijke feestdag: 5 november; 2) St.-Elisabeth van Hongarije (1207-1231), dochter van Andreas II van Hongarije en echtgenote van Lodewijk IV, landgraaf van Thüringen. Ze komt in veel legenden voor; ze is ook een van de hoofdfiguren uit Wagners 'Tannhäuser'. Gewoonlijk noemt men haar Elisabeth van Thüringen. Kerkelijke feestdag: 19 november; 3) St.-Elisabeth van Portugal, geboren 1271, werd vernoemd naar de bovenvermelde, haar oudtante. Zij was een dochter van de koning van Aragon en huwde met Dionysius I van Portugal; gestorven 1336; kerkelijke feestdag: 8 juli. Mede doordat verscheidene andere vorstinnen de naam droegen werd hij zeer populair. In ons land komt hij betrekkelijk vroeg in de Middeleeuwen al voor onder invloed van de bijbelse Elisabeth. Bij Socin vermeld in Mainz 779; Rheinland 1129; volgens Littger (blz. 175) is het gebruik mogelijk beïnvloed door Germaanse namen met alis, bijvoorbeeld Elispert, vrouwelijke Elisbertha. Oudste voorbeeld in Holland: 1204 (Van der Schaar). Vroeger veel de vorm Elsabe, Elsebe, wat een ander accent verraadt: initiaal accent, als in het Germaans.