Deze reeds bij de Romeinen voorkomende naam wordt gewoonlijk verklaard als een afleiding van Mars, de oorlogsgod (uit *Mart(i)cos, Oskisch Markas, 'de Marsachtige'). Het is de naam van de schrijver van het tweede Evangelie. Daarbuiten wordt hij verscheidene keren vermeld als Johannes Marcus (vergelijk Kolossenzen 4,10). Volgens de overlevering zou hij de kerk in Alexandrië gesticht hebben. Zijn relikwieën werden in 629 overgebracht naar Venetië. Hij werd schutspatroon van deze stad (San Marco). Het symbool van deze evangelist was een gevleugelde leeuw (vergelijk Leonhard). In Italië, en in het bijzonder in Venetië, werd de naam populair (denk ook aan Marco Polo, die een Venetiaan was). In onze streken maakte de naam nooit zoveel opgang als die van de andere evangelisten. Zijn feestdag is 25 april. Andere heiligen zijn Marcus en Marcellianus, martelaars onder de vervolgingen van Diocletianus omstreeks 304; kerkelijke feestdag: 18 juni. Ook de naam van een paus, Marcus, heilige (336); kerkelijke feestdag: 7 oktober. Zie ook Aurelius. De naam kwam hier vrij laat in de Middeleeuwen in gebruik. Oudste voorbeeld in Holland: 1350; Kortrijk omstreeks 1400: drie keer Maerc (Debrabandere); Merkus, Dordt 1441 (GD 172); Den Haag 1642 (Ned. L. 1959,115); Rotterdam 1644 (SR 385); Marcus Lycklama, Fri. 1671 (Ned. L. 1961, 544). Marcus Antonius Aurelius was Romeins keizer van 161-180. De volgende combinaties aangetroffen: Marcus Aurelius (Wassenaar), Marco Antonio en Markus Antonius (beide in Deventer).