Via een vorm als Ilsabeth en door de kindertaal is deze naam ontstaan uit Elisabeth. Misschien heeft hierbij de vorm Isabeau een rol gespeeld, doordat men van -beau vrouwelijke -belle maakte. De vorm is vermoedelijk in de Provence ontstaan, vandaar kwam hij in Spanje terecht. Isabella, dochter van Filips II, wisselde haar naam nog af met de vorm Elisabeth, maar hij kwam reeds vroeger voor: Isabella, koningin van Castilië en Leon (15e eeuw), vrouw van Ferdinand van Aragon. Vgl. ook Socin: Ysabel, Aosta 1177 (mogelijk is er ook invloed van de Bijbelse Isebel). Ook door de invloed van koninklijke kringen is de naam populair geworden. In de 13e eeuw huwde koning Philippe Auguste met Elisabeth van Henegouwen. Op zijn verzoek nam zij de vorm Isabella als naam aan. De bekendste naamdraagster is echter Isabella van Frankrijk (1225-1270), zus van Lodewijk de Heilige. Door de nauwe relaties met het Franse hof kwam de naam ook in Schotland en in de 14e eeuw in Engeland (door Isabella, dochter van Filips IV van Frankrijk, vrouw van Edward II van Engeland). In ons taalgebied vinden we de naam vanaf de 14e eeuw, in verschillende vormen: Ysebelen (1332) in Tienen = Eusabie (1333); 1341: Eusebie de traiecto = 1346 Elsbeen de triecto (zie ook Elisabeth); 1372 Ysabelle comans = 1381 Ysebeelen comans (Roelandts 1951, 16). In Brabant 1312-1350: Ysabella dicta Elysabeth. Vooral via de adel vond de naam verdere verbreiding: bijvoorbeeld jkvr. Ysabele, zus van Reynout II van Gelre. Een later voorbeeld van verwarring: Isabella = Sibilla Duyzenddaalders, geboren Amsterdam 1731, de moeder van Willem Bilderdijk (Gens Nostra XXI, 127).